شنوایی سنجی
یکی از زیر شاخه های علوم پزشکی، رشته ی شنوایی سنجی است که مطالعه روی شنوایی و اختلالات آن را برعهده دارد و مواردی مانند ارزیابی شنوایی و تعادل و تشخیص اختلالات آن،حفاظت و پیشگیری از شنوایی و آموزش و توانبخشی را شامل میشود. متخصصین شنوایی کسانی را که دارای مشکلات شنوایی هستند و به طور فعال از آسیب های مربوطه جلوگیری می کند درمان میکند.
کارشناسان این رشته برای شناسایی و پیشگیری از اختلالات شنوائی از نوتوانی، درمان با تمرینات ورزشی و بازتوانی حس تعادلی استفاده می‌کنند.
شنوایی سنجی در حیقت بخشی از “شنوایی شناسی” محسوب می شود.اما رشته شنوایی‌شناسی سه شاخه اصلی دارد که به شرح زیر می باشد:
شنوایی شناسی تشخیصی : ارزیابی سیستم شنوایی و تعادل و تشخیص ضایعات آن و اعلام نتیجه به پزشک
شنوایی شناسی توانبخشی: تعیین و تجویز و همچنین ارزیابی مشخصات الکترو آکوستیکی و نوع سمعک و قالب مورد نیاز هر فردی که مشکل شنوایی دارد و آموزش لب‌خوانی و گفتار خوانی به افراد کم شنوا یا ناشنوایان
شنوایی شناسی حفاظت و پیشگیری : در شنوایی سنجی با کمک روش های غربالگری میتوان از پیشرفت بیماری ها جلوگیری کرده و سلامت جامعه را تضمین کرد.
شنوایی شناسی آموزشی: آموزش به افراد کم شنوا و ناشنوا
درس‌های این رشته در طول تحصیل :
دروس پایه:
فیزیک عمومی ، میکروبیولوژی ، تشریح و فیزیولوژی عمومی، تشریح و فیزیولوژی سرو گردن و گوش و حلق و بینی ، تشریح و فیزیولوژی مغز و اعصاب ، ژنتیک پزشکی ، روانشناسی عمومی ، بافت‌شناسی و آسیب‌شناسی عمومی، بهداشت عمومی ، کمک‌های اولیه ، بیوشیمی ، فارماکولوژی ، مبانی علم گفتار، روش تحقیق ، آواشناسی ، اصطلاحات پزشکی ، اصول توانبخشی ، اکوستیک.
دروس تخصصی:
مبانی علم شنوایی ، ارزیابی پایه شنوایی ، آناتومی و فیزیولوژی دستگاه شنوایی و تعادل ، بیماری‌های گوش و روش‌های درمان آن ، رشد طبیعی گفتار و زبان و اختلالات آن ، ارزیابی تکمیلی شنوایی ، بیماری‌های مغز و اعصاب ، سایکو اکوستیک ، ایمیتانس ادیومتری ، رادیولوژی سر و گردن ، شنوایی شناسی تشخیصی، فیزیوپاتولوژی اختلالات شنوایی و تعادل ، اختلالات ارتباطی افراد کم‌شنوا، تجویز و ارزیابی سمعک و سایر وسایل کمک‌شنوایی، بیماری‌های اطفال ، مبانی آزمون‌های الکتروفیزیولوژیک ، روش‌های توانبخشی ، تربیت شنوایی ، مدیریت در شنوایی شناسی ، الکترونیک در تجهیزات شنوایی ، روانشناسی مبتلایان به کم‌شنوایی ، نویز و حفاظت شنوایی، زبان تخصصی، سمینار شنوایی، پروژه، کارآموزی.
عناوین و ضرایب دروس امتحانی رشته شنوایی شناسی در کنکور کارشناسی ارشد
عناوین و ضرایب دروس امتحانی رشته شنوایی شناسی در کنکور دکتری
مهارت و دانش مورد نیاز شنوایی شناسی
- دقت و توجه به جزئیات
- مهارت های ارتباطی خوب
- رفتار دلسوزانه و حرفه ای با بیماران
- مهارت خوب در سازماندهی
- مهارت انجام کار تیمی
- توان آموزش و مشاوره خوب
- توانایی ایجاد انگیزه در بیماران برای دنبال کردن برنامه توانبخشی
- حفظ آرامش و داشتن برخوردی مناسب در شرایط بحرانی و پیچیده
- رازداری
- تسلط به زبان انگلیسی (به دلیل نوپا بودن این رشته در ایران بیشتر کتابها و متون علمی این رشته به زبان انگلیسی می باشد)
- علاقمند به علم فیزیک به خصوص فیزیک صوت
- داشتن سلامت کامل روانی برای شنوایی سنج و مهارت ارتباطی مناسب برای بازگرداندن این افراد به زندگی و اجتماع
موقعیت شغلی و بازار کار در ایران :
فارغ‌التحصیلان این رشته می‌توانند جذب بیمارستانها و درمانگاه‌های گوش و حلق و بینی شده یا به طور شخصی همراه با پزشک گوش و حلق و بینی کلینیک شنوایی‌شناسی دایر کنند. اجرای برنامه حفاظت شنوایی در یک کارخانه که سروصدای آن بیش از حد مجاز است، نیاز به همکاری متخصصان شنوایی‌شناس، پزشکان، کارشناسان بهداشت صنعتی و مهندسین اکوستیک دارد. در کل میتوان گفت که بازار کار فارغ‌التحصیل شنوایی‌شناسی بخصوص در شهرهای کوچک خوب است.
- فعالیت در مراکز شنوائی شناسی خصوصی، دولتی، و مراکز دانشگاهی، بیمارستانها، درمانگاهها و مجتمع‌های توانبخشی.
- کارخانه‌ها و مراکز صنعتی جهت ارزیابی صوت، اثرات و پیشگیری.
- مدارس (عادی و استثنائی)
- خانه‌های بهداشت.
- تأسیس و دریافت مجوز کلینیکهای خصوصی و مؤسسات شنوائی شناسی با همکاری مسؤلین فنی.
- فعالیت در زمینه‌های آموزشی در دانشگاهها و مراکز تربیت معلم.
- فعالیت در زمینه‌های تحقیقاتی در مؤسسات مربوطه.
- مراکز مشاوره وابسته به سازمان بهزیستی و نظایر آن.
- تدریس برای افرادی که به نوعی نیاز به اطلاعات این رشته دارند (پزشکی، پیراپزشکی و…)
- همکاری با سایر متخصصین در زمینه‌های شنوائی و تکلم برای حفظ ارتباط معلول با جامعه و اطرافیان.
- تحقیق و بررسی در زمینه‌های شنوائی.
- مشخص کردن عیب دستگاههای شنوائی و در صورت امکان، کمک به رفع آن (اریومتری، امیدانس، سمعک و…)
- مشاوره با معلولین شنوائی و والدین آنها جهت ارتباط بهتر با اطرافیان و ارائه توصیه‌های لازم.
