پذیرش فردی که از رابطه رفته و برگشته نشان ضعف است!؟
منتظر کسی نباشید که رفته دورهایش را بزند.
دل شما فروشگاه نیست که او برود بگردد و اگر بهتر نیافت برگردد
این وقاحت او نیست که به خود اجازه بازگشت می دهد بلکه ضعف شماست که او را این اندازه مدعی کرده است.
مطلب بالا را در جایی خواندم که به نظرم نویسنده ی این متن یا به دنبال دلجویی و رباییدن دل و ذهن افرادی بوده که به گونه‌ای شکست عاشقی خوردن و یا فردی ضداجتماعی، ناآگاه به وضعیت روز جامعه فارسی زبان و کمی هم تندخو بوده‌اند که اینگونه سطحی و یک طرفه به ورطه ی قضاوت روابط نشسته اند.
و پاسخ آزاد من به این دلیل است که حس کردم شاید بسیاری افراد این تفکر را در گوشه ی ذهن خود حتی به صورت پنهان دارند، چرا که رفتن و برگشتن در روابط در زمان هایی بسیار صحیح و کارآمد هست!
تجربیات زوج درمانی من در حل بسیاری روابط عاطفی (دوستی و ازدواج) به جهت عمیق کردن پیوند بین دو نفر با استفاده از همین تکنیک بوده که “دو نفر بروند و دورهایشان را بزنند و برگردند!”
تا با صرف کمترین هزینه و در کمترین زمان متوجه بشوند کسی بهتر از او برایش نیست و با خیال راحت و آسوده تا سال‌ها با طرف مقابلشان زندگی خوب و خوشی را به ارمغان آورند…
البته ناگفته نماند که گاهی این تجربه به این شکل پیش نرفته و فردی رفته و یاری بهتر، برای خود یافته که از قدیم الایام گفته اند، چه بهتر که او امروز و اکنون رفت وگرنه زمان دیگر، شاید جدایی سخت تر و با مشکلات بیشتر انجام شود.
ناگفته نماند، مسلما که استفاده از این تکنیک هم برای هر کیسی و در هر مقطعی جایز نیست و بسته به شرایط دو طرف این پیشنهاد استفاده می‌گردد که استفاده از آن قوانین خود را دارد و نیازمند زمینه ی مناسب.
ولی مقصود از بیان آن این بود که در جامعه ی کنونی، خارج از روابط سنتی و در سطح اجتماعی متوسط به بالا و علی الخصوص در شهرهای بزرگ کشور چنین حرفی کمی شتابزده و هیجانی است، و اینکه هر فردی برای شناخت حق دارد بررسی کند:
“برود دور بزند و برگردد”.
مثالی ساده میزنم؛
ما آیا برای خرید لباس همیشه با دیدن اولین ویترین و جذب شدن به ظاهر آن و شاید پرو اولیه، سریعا اقدام به خرید می کنید؟ و یا در اکثر موارد این حق را به خود میدهید که فروشگاه های دیگر را هم ببینید و مدل های دیگری را پرو کنید و سپس شاید برگردید و همان اولی را انتخاب کنید…
آیا این کار خلاف اخلاق است؟
آیا فروشنده ی فروشگاه اول نباید لباس مورد نظر را به شما بفروشد؟
آیا شما وقیح هستید که به فروشگاه اول مراجعه میکنید؟
آیا فروشنده اول ضعیف است که به شما میفروشد؟
و یا نشان قدرت آن است که به شما بگوید: برو از دیگری بخر!؟؟
شاید با خود بگویید، لباس با انسان خیلی متفاوت است!
بله
کاملا با شما موافقم!
برای انتخاب یک انسان به عنوان شریک زندگی می بایست بسیار بیشتر حساس بود، بررسی کرد، رفت، برگشت و وارسی های درست و دقیق انجام داد و حتی به مشاور حرفه ای مراجعه کرد و کسب تکلیف کرد و نه به سادگی خرید یک لباس و در حد مشورت با اطرافیان (که شاید سو گیرهایی بدون منظور، ناآگاهانه و برخلاف شرایط مناسب ما در مشورت داشته باشند) برخورد کرد،
صحبت یک عمر زندگیست که خودمان داریم میسازیمش و بنایش را با دستان خودمان میگذاریم…
پس شاید ابتدای رابطه نیاز باشد که بارها برویم و برگردیم و با مدل های مختلف بررسیمان را در قالب چهارچوب های صحیح اجتماعی و متعارف و مورد قبول دو طرف و در عین احترام و حفاظت از سیانت حریم شخصی طرفین این بررسی ها را انجام دهیم.
پس شاید گاهی باید خوشحال باشیم که او رفته، دورهایش را زده و ما را به عنوان لایق ترین فرد انتخاب کرده و برگشته و حال میتوانیم با خیال راحت زندگیمان را محکمتر از قبل شروع کنیم…
پی نوشت:
۱- مطمئنا در هر شرایطی این امر صحیح نمی‌باشد و شرایط با شرایط متفاوت است و در کل نمی توان این امر را در هر زمینه و هر رابطه ای یک امر ثابت دانست.
۲- در شرایط کنونی که این حجم از طلاق را در جامعه می بینیم بهتر آنست که قبل از پیوند، خوب دورهایمان را بزنیم و برگردیم که بعد از آن همدیگر را آزرده نکنیم و چندین خانواده را دچار چالش، درگیری‌های عصبی و فشار نکنیم.
۳- قسمتی از رفتارهای ما در رفتن و برگشتن ها تابع هیجان است که نباید آنها را نادیده گرفت و البته رویکرد این مطلب با افرادی دارای رفتارهیجانی نرمال است.
