رابطه زناشویی و ارتباطات غیر کلامی: اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که باور دارند ارتباطی کلامی بسیار مهم‌تر از ارتباط غیرکلامی است، باید در این باورتان تجدیدنظر کنید چراکه پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد بخش عمده‌ای از ارتباطات به شیوه غیرکلامی منتقل می‌شود. پس شاید از خودتان بپرسید چگونه می‌توان با دانستن اهمیت ۹۳ درصدی ارتباطات غیرکلامی، چگونه می‌توان از این امکان برای بهبود کیفیت زندگی زناشویی بهره برد؟
در ارتباط میان دو انسان، کلام تنها ۷ درصد از ارتباطات را تشکیل می‌دهد. در واقع زبان بدن، لحن و بلندی صدا، طرز نشستن و برخاستن و مواردی از این دست، حدود ۹۳ درصد سهم ارتباط میان دو انسان را بر عهده دارد که اصولا این موضوع نادیده گرفته می‌شود.
همین اهمیت ارتباطات غیرکلامی است که گاهی ارتباط میان دو انسان از دو زبان مختلف به خوبی برقرار می‌شود. این افراد با وجود اینکه کلام یکدیگر را نمی‌فهمند، اما زبان بدن و نشانه‌های آنها باعث شده، میان آنان دوستی و صمیمت هم ایجاد شود.
چگونه با ارتباط غیرکلامی اثربخش رابطه زناشویی خود را بهبود دهیم؟
احتمالا شما هم بعد از گذشت چند سال از زندگی مشترکتان، فراموش کرده‌اید که ابتدای آشنایی‌تان و ایجاد علاقه و عشق در شما، در بیشتر موارد با همین ارتباطات غیرکلامی و نگاه‌های عاشقانه شکل گرفته است.
نگاه کردن‌های عاشقانه و عاطفی، تکان‌دادن سر هنگام صحبت‌های طرف مقابل، نشستن در سکوت کنار یکدیگر و دست یکدیگر را گرفتن و … از رفتارهای غیر کلامی است که متاسفانه بیشتر در دوران ابتدای آشنایی دیده می‌شود و پس از آن در ازدحام فعالیت‌های روزمره، به فراموشی سپرده شده است. به عبارت دیگر می‌توان گفت بعد از مدتی دیگر زوج‌ها هیچ نگاه عاشقانه و تماس چشمی با یکدیگر ندارند.
عشق و محبت مانند کاشتن گلی است که نیاز به مراقبت دارد. پتانسیل عاطفی ایجاد شده میان زن و شوهر، مدام نیاز به شارژ شدن دارد و از هر دو طرف باید مورد رسیدگی قرار بگیرد. عشق پدیده زنده‌ای است که برای رشد، نیاز به مراقبت دارد و نمی‌توان آن را در دل کسی ایجاد کرد و بعد آن را نادیده گرفت.
اکثر زوج‌ها به کاشتن گل عشق در دل یکدیگر اکتفا می‌کنند؛ بی‌آنکه مسئولیت مراقبت و نگهداری از این گل را در خود ایجاد کنند. به همین خاطر است که به مرور زندگی زناشویی از تب‌و‌تاب و هیجان‌های ابتدایی دور می‌شود و به یک قرارداد سخت و کسل‌کننده فارغ از احساس و هیجان‌های انسانی تبدیل می‌شود یا تبدیل به یک عادت روزمره می‌شود که از سر اجبار باید آن را تحمل کرد.
علف‌های هرز باغچه عشق را باید هر از گاهی هرس کرد و گرنه مجالی برای رشد عاطفه در زندگی زناشویی باقی نخواهد ماند. از طرفی عشق‌ورزی، یک امر ذاتی نیست؛ بلکه یک مهارت است که نیاز به آموزش و یادگیری مداوم دارد.
شبکه‌های اجتماعی و شکل‌گیری ارتباط میان انسان‌ها در این فضا، تنها از طریق کلمات بدون لحن و آهنگ است و همین موضوع سبب شده، فرد مقابل هیچ‌گاه از احساس واقعی او مطلع نشود و این موضوع سبب به بیراهه رفتن افراد در مبحث عشق و دوست داشتن‌های واقعی می‌شود. چرا که عشق را بیش از اینکه در کلمات بشود پیدا کرد، در سکوت و زبان بدن افراد و لحن نگاه می‌توان فهمید.
نبود شناخت نسبت به اهمیت ارتباط غیر کلامی در رابطه زناشویی را مسبب ایجاد سوء تفاهم‌های جدی میان زوج‌ها می‌شود. گاهی زن از سکوت همسرش دچار هراس و تردید نسبت به علاقه و عشق او می‌شود؛ چرا که مفهوم عشق را این طور درک کرده که باید با همسرش مدام حرف بزند. در صورتی که این زن می‌تواند از ارتباطات غیر کلامی برای ابراز عشق به همسر خود بهره ببرد؛ مثلا گاهی که همسرش خسته از فعالیت‌های روزمره کاری به خانه بر می‌گردد با یک استکان چای از او پذیرایی کند و در سکوت همراه با لبخند در کنار او بنشیند که در این صورت هم خود او احساس امنیت بیشتر خواهد کرد و هم همسرش فرصت بازیابی برای بازگشت به ارتباط با همسر را به دست خواهد آورد.
دکتر پدرام به شما توصیه می‌کند، برای بهبود رابطه زناشویی این مطلب را هم بخوانید:
