وقتی فردی بدون ملاحظه چیزی می‌گوید، ناخواسته حرف‌هایش منجر به ایجاد احساسی بد در سایرین می‌شود. درک پیامدهای این قبیل حرف‌ها نیاز به آگاهیِ اجتماعی دارد که به معنای توانایی درک احساسات و موقعیت سایر افراد است. در این نوشته شما را با جملات منفی‌ آشنا می‌شوید که افراد باهوش هرگز در مکالمه‌ها به‌کار نمی‌برند.

شانس نداریم اصلا…

(انکار واقعیت یا اتفاقی که واقعا پیش اومده ولی قبولش نمی کنیم و انکارش می کنیم و اسمش و شانس گذاشتیم)

نتیجه:

در هر مشکلی و اتفاقی میگیم “صبر کن درست میشه”. کم کم شعارمون تو زندگی میشه: “حالا بیا… درست میشه” اینجا دیگه با یه آدم بی مسئولیت طرفین که همش الکی قول و وعده و وعید میده. بیشتر به آدمی که قصد فریب دیگران و داره شبیه تا بی مسئولیت!

شـــــرمنده

(شرم و خجالت) (خود آزاری)

نتیجه:

اضطراب از هر نوع به ویژه اضطراب اجتماعی، چرا که حس شرمندگی و تقصیر و گناه و خجالت و نادانی.. از آغاز به کودک انتقال داده شده در نتیجه با جامعه ای مضطرب و تنش زا و نا آرام روبرو هستیم.

غیـــــرت

(غیرت یعنی محدود/محدوده) (با غیرت کسیِ که تا اونجا که به اون مربوطه خودی و غیرتی نشون میده. تا خانواده.. شهرم.. قوم و خویشم و.. بقیه که در این محدوده نیستن؛ تو این حلقه نیستن، غیر خودی محسوب میشن و مهم نیستن)

نتیجه:

این میشه که اگر دیدیم کسی گرفتاری داره خیلی راحت میگیم بیا بریم به ما مربوط نیست، و البته مفهوم غیرت بیشتر از تعصب میاد و ترویج تعصب میکنه تا تفکر.

با اجازه بزرگتر ها بله…

(نداشتن استقلال فردو حق انتخاب فردی/ و بلوغ فکری)

نتیجه:

دخالت خانواده ها در زندگی بچه ها و.. درنهایت پاشیدن یک زندگی از هم و جدایی و طلاق. آمار بیشتر جدایی ها اینو ثابت می کنه.

قـابل نـداره

(پذیرش دروغ و دروغگویی در جامعه)

نتیجه:

کسی به کسی اعتماد نداره چرا چون همیشه خیلی هم قابل داره و این تعارف بیشتر یک دروغ هست و فرهنگ دورویی رو ترویج میده تا رفاقت و معرفت.

فدات شم/ قربونت برم

(نشانه مهر طلبی و فریب و دروغ)

نتیجه:

ممکنه از لحظاتش – از خودش- از چیزها و فرصت هایی که داره نتونه لذت ببره و به نوعی آرامش درونی داشته باشه. (البته ممکنه)

نوکرتم/چاکرتم/کنیز شماست/به غلامی قبولش کنید…

(کم ارزش دونستن خود و فرزندهامون و نزدیکان مون و فرهنگ مدرنیزه شده ی قربانی بردن و تقدیم کردن به یه اربابی و پادشاهی و … یا قربانی کردن آدم ها) (دقیقا رابطه شعبان و رمه ای)

نتیجه:

فرد خودش رو دارای هویت سالم نمیدونه، هویت به سمت کسب جایگاه ناسالم میره و سعی میکنه حق خورده شدش رو پس بگیره.

زن بگیــر

(نگاه ابزاری و وسیله ای به زن مثل خرید از فروشگاهی که یه جنسی رو “می گیرن”. در واقع زن گرفتنی نیست)

نتیجه:

باور کم ارزشی زن به خودش و پذیرفتن اون و با این باور و در این فرهنگ زندگی کردن رشد کردن (در واقع رشد نکردن)

آرزو می کنم که…

(تنبلی و تضعیف اراده) (تعلل گری/اقدام نکردن)

نتیجه:

مسئولیت رو به روی دوش دیگری انداختن. پاس کاری. و پرورش جنبه بی مسئولیتی

کلاتو بگیر باد نبره

(خودخواهی و عدم اعتماد اجتماعی)

نتیجه:

فقط به خود فکر کردن، افراد دیگه رو سالم ندونستن و ترویج بی اعتمادی.

لعنت بر پدر و مادر کسی که اینجا آشغال بزاره

(زخم زبانی) (نمود آسیب روانی ضربه روانی) (نشانه جامعه پرخاشگر و عصبانی) (با هم خوب نبودن) (تنبیه به جای تشویق) (بدخواهی درک نکردن دیگران)(خودخواهی یعنی “آن دیگری” برام مهم نیست)

نتیجه:

هر روز جامعه به سمت پرخاش بیشتر میره، البته این لعنت خودش موج منفی ایجاد میکنه و حس بد رو برای تمامی کسانی که از اوون ناحیه رد میشن و میبینن اوون دیوار رو ایجاد میکنه.

به خاطر خدا کمک کنید

(به خاطر خودش نه) (نادیده گرفتن آدم ها)

نتیجه:

به همدیگه بی توجهیم. اگر کاری می کنیم برای خود اون آدم نیست. برای هم مهم نیستیم. نتیجه بعدیش اینه که آخرش برای خودمونم مهم نیستیم…

من نبودم دستم بود تقصیر آستینم بود

(آموزش بی مسئولیتی)

نتیجه:

شکاف هر چه بیشتر در روابط اجتماعی. عدم رشد هوش عاطفی_هیجانی.

پسرا شیرین مثل شمشیرن دخترا بادکنکن دست بزنی می ترکن

(آموزش مرد برتری) (آموزش خشونت، مثل شمشیرن!)

نتیجه:

شمشیریه دیروز چاقوکش فردا میشه. متحجر میشه. الوات مسلک میشه.

خاله بازی

(خاله بازی دیروز خاله زنکیِ فرداست…)

نتیجه:

مشخصه! پشت همدیگه حرف زدن.. چشم و هم چشمی… خود رو باور نکردن.. شهامت نداشتن.. (معروف به نداشتن اعتماد به نفس) رابطه های ناسالم

مردی گفتن، زنی گفتن

(تفکیک جنسیتی) (غریبگی) (خودبرتری) (مرد برتری)

نتیجه:

عدم درک جنس مخالف در زندگی و بعد دادگاه و طلاق و جدایی. چون یادمون ندادن. چون کنار هم نبودیم. تو یه گروه نبودیم که همدیگه رو بشناسیم.

بزرگی گفتن/ کوچیکی گفتن

(فرهنگ اطاعت و شلاق و فرمانبرداری) (طبقه)

نتیجه:

وقتی رو خط عابر میری هیچ ماشینی نگه نمی داره که رد بشی. چون ماشینِ اون بزرگتره فعلا. بعدشم احترامی از آدمای تو خیابون ندیده که بهت احترام بزاره.

هرچی آقا مون بگه

 (منفعل، ترسو، بی اراده، غیر مستقل)

نتیجه:

به بچه هاشم همینو یاد میده. جامعه پر میشه از افراد همنوا (کانفورمیست) که هر آهنگ مسخره ای رو گوش می دن.. هر لباسی.. هر مدی.. هر تیپی.. هر سبک زندگی ای رو از هم تقلید می کنن بدون اینکه فکر و ایده ای از خودشون داشته باشن. در واقع ایدئولوگ میشن.

“آقا” راستی میگم که…

(اصطلاح مرد برترانه) (اصطلاحی برای خار و خفیف جلوه دادن زن)

نتیجه:

تزریقِ باوری سخیفانه به خودِ زنان حتی! آنچان که بعد از خوندن این قسمت به ممکنه بخندن و آنچنان که اگر شما اول جمله تون به جای کلمه “آقا” بگید “خانوم” خیلی مسخره و چیپ و لودگی به نظر میرسه. متاسفم. (این نظر واقعی من نیست. من فقط تحلیل کردم) ولی این فرهنگ این نگاه و به زنها داره متاسفانه.

از زن پست تری اگه…

(زن زیباست… زیبایی را پست دیدن و پذیرش اینکه خودشون از پستی به وجود اومدن و این رو از طریق ناخودآگاه شون فریاد زدن و اعلام کردن که ببینید من چقدر پستم..) (تعریف و درک اشتباه از زیبایی)

نتیجه:

زمانی که زیبایی رو (یعنی زن رو) پست می دونیم؛ تعریف ما از عشق به بیماری و خود آزاری و آسیب دیدن و گریه و زاری و حال بد تغییر می کنه آنچنانکه رنگ اون هم به مشکی تغییر می کنه. (مشکی رنگه عشقه؟) در بیشتر فرهنگ ها (به جز یکی دوتا) مشکی رو رنگ غم و اندوه و عزا می دونن. ((آقای محمد علیزاده (استاد!) می فرمایید که: عاشقی بیماریه//از حالا گریه و زاریه//دردیه که تکراریه//همینه همینی که هست)) یا در جای دیگه ای (استاد!) چنین می فرمایند که: ((عاشقم کردی//حال دل و بد کردی)) نوجوان امروز تعریفی که از عشق داره این چیزهاست. در واقع همه چیز هست به جز نشانه ای از عشق. (به این میگن بدبختی)

زنا همشون یکین/مردا همشون یکین

(تفکیک و تبعیض جنسیتی و ترویج عدوم تفکر به ویژگی ها و تفاوت های فردی)

نتیجه:

جامعه به سمت دو قطبی شدن و جنسیت زده میشه و در نهایت با یه جامعه ای روبرو میشیم که مردها، زنان رو طعمه می بینن و زنها مردان رو به چشم گرگ نگاه می کنن یا شاید هم ابزار و تمامی مفاهیم فردی، خاص بودن هر فرد و ویژگی های متفاوت افراد کاملا از بین میره و به قول معروف به یک چشم به همه نگاه میشه و مسلما در این جامعه سطح اعتماد پایین میاد و پرخاش و ستیزه جویی بالا میره.

فکرشو نکن پیر میشی/ فکرشو نکن/ بی خیال…

(آموزش فکر نکردن) (پاک کردن صورت مسئله به جای آموزش چگونه فکر کردن و حل مساله)

نتیجه:

با جامعه ای؛ با افکار و تحلیل ضعیف روبرو هستیم که به دنبال مسائل و خوشی های پوچ، ظاهری، سطحی، مبتذل و … هستند و لذت های زودگذر، کاذب و اینچنین گذران زندگی رو ترجیح میدن نسبت به تفکر و حل مساله و برداشت صحیح از اتفاقات.

چندتا پیرهن بیشتر از تو پاره کرده

(فرهنگ خشونت و دعوا و یخه گیری و پرخاشگری و پیرهن جر دادن و..! در واقع فرهنگ چاله میدونی و تخریب شخصیت فرد)

نتیجه:

مسلما نقش تجربه و جایگاه سنی در فرآیند احترام خیلی مهم هست ولی میتونیم با اصطلاحات بهتری این مسائل رو بیان کنیم، بیان دیالوگ های اینچنینی در جامعه عصبی، جامعه افسرده، جامعه ای که نمی تونیم همدیگه رو تحمل کنیم آسیب زاست. همین موضوع توو رانندگی توو خیابون ها معلومه که به ماشین بغلی یا جلویی فحش میدن. متاسفانه طبق آمارهای جهانی؛ ایرانی ها عصبی ترین مردم جهان هستن. علت اینکه نمی تونیم همدیگه رو تحمل کنیم همین عصبانیت هست.

از طرف دیگه منظور اینه که فلانی تجربه ش بیشتره پس بهش گوش کن و متاسفانه پارامتر مهم تخصص اینجا نادیده گرفته میشه، اینکه در اون زمینه تخصص داره یا نه این زیاد مهم نیست و در واقع نظرات غیرتخصصی که مبتنی بر وضعیت نسل قبلی بوده به فرد اجبار و دیکته میشه و اون رو موظف به تابعیت از این نظرات میکنه.

کلاتو بگیر باد نبره

(از سویی افزایش جنبه های خودخواهی و فقط برای خود خواستن و از سویی کاهش اعتماد اجتماعی و دزد جلوه دادن دیگران)

نتیجه:

اگر کسی مشکلی داشته باشه کمکش که نمی کنیم و البته مهمتر از اوون بی اعتمادی هست که نسبت به محیط اجتماعی، اطرافیان و حتی نزدیکانمون ایجاد میشه و فکر میکنیم که همه قراره از ما دزدی کنن.

ببخشید مزاحم شدم

این جمله حرمت نفس پایین رو نشون میده که فرد خودش رو یه مزاحم می دونه و ی جورایی “طرحواره نقص شرم” فرد رو رشد میده.

نتیجه:

از موضع پایین نگاه کردن.. در رابطه نقش منفعل گرفتن.. نقش برده شدن و ارباب ساختن. اندیشه های مازوخیستی و خودآزارگرانه.. عدم شهامت ابراز وجود. و همین آدم قادر به شناخت دیگران و جهان پیرامون نیست، چرا که خودش رو اون طور که هست کشف نکرده و نشناخته و ابراز نکرده.